ماه تیر هم به آخر خودش رسید و طبق قراری که با خودم گذاشتم، گزارش توسعه فردی این ماهم رو منتشر می‌کنم. در کل ماه خوبی بود و ازش راضی بودم. بعد سال‌ها هم حال و هوای محرم یزد رو تجربه کردم. یزد تو نیمه شعبان و محرم حال و هوای جالبی داره؛ خصوصاً که غذاهایی مثل «آش گندم» رو بیشتر تو همین ایام میشه پیدا کرد و ظاهراً تو شهرهای دیگه غذایی به این شکل ندارند (البته تو تهران یه سری غرفه اصطلاحاً یزدی داشتیم که می‌گفتند آش گندم می‌فروشند اما بعید می‌دونم هیچ وقت آش گندم خورده باشند - چه برسه به این که بپزند)....

چند وقته به کمال‌گرایی فکر می‌کنم. می‌دونیم که در عین این که کمال‌گرایی افراطی چندان خوب نیست، کمال‌گرایی حداقلی مزایایی هم داره. (وگرنه چیزی که فقط مضر باشه، در چرخه تکامل به نابودی خواهد گرایید). اما آیا در عمل هم همین‌طوره؟ آیا کمال گرایی بیشتر به سمت عمل‌گرایی می‌ره یا بی‌عملی؟ به نظرم بخشی از کمال گرایی از این میاد که ما خروجی نهایی و چکش‌کاری شده کار بقیه رو می‌بینیم و انتظار داریم که بتونیم همون اول بهترش رو انجام بدیم!...

خلاصه این قسمت در این قسمت با مهدی آخی راجع به مدل‌های زبانی بزرگ، صحبت کردم. بحث رو از سابقه مهدی شروع کردیم و کم‌کم راجع به کاربردهای مختلف هوش مصنوعی و به خصوص مدل‌های زبانی بزرگ صحبت کردیم و به بیکار شدن آدم‌ها هم رسیدیم. کمی هم راجع به چالش‌های واقعی کار کردن با این مدل‌ها در صنعت صحبت کردیم و نهایتاً هم مهدی پیشنهادهایی برای ساخت مرحله مرحله محصول با این مدل‌ها میده و بحث رو جمع می‌کنیم....

چند روز پیش داشتم با یکی از آشنایان در مورد کنکور صحبت می‌کردم. گفتم بد نیست، اینجا هم بنویسم. انتظار من اینه که صحبت‌های من رو در حد صحبت‌هایی که تو استخر با بغل دستی انجام میشه، در نظر بگیرید و اگر ازش خوشتون نمیاد به سادگی عبور کنید. کما این که واقعاً هم چند روز پیش تو استخر همین بحث‌ها پیش اومد :) قبل از اون لازمه به مسئله‌ای اشاره کنم که امیدوارم، آموزش دیجیتال رو با آموزشی که در دوران کرونا توسط مدارس و دانشگا‌ه‌ها انجام شد، اشتباه نگیرید....

خلاصه این قسمت سلام. من امیر پورمند هستم و این قسمت دهم از ایستگاه هوش مصنوعیه. تو قسمت قبل LLMها رو به دانشجویی تشبیه کردم که تازه از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده و حالا می‌خواد وارد بازار کار بشه. قطعاً سواد دانشجوی تازه فارغ‌التحصیل شده با نیازهای صنعت متفاوته. حالا می‌خوام راجع به این صحبت کنیم که این دانشجوی ما (یا همون مدل‌های زبانی بزرگ) چه ضعف‌هایی داره و چطوری میشه ضعف‌هاش رو برطرف کرد؟...

به آخر ماه خرداد رسیدیم و وقت این شده که گزارش توسعه فردی این ماه رو منتشر کنم. اگر بخوام خیلی خلاصه راجع به خودم و احوالاتم بگم، از نتیجه تصمیم برگشت به یزد خیلی راضیم و واقعیتش اصلاً فکرشو نمی‌کردم انقدر بتونم خوب به کارهام برسم و اهدافم رو پیگیری کنم (و در عین حال ول هم نچرخم). عجیب‌تر این که کله‌ام خیلی کار می‌کنه و زیاد حرف می‌زنه. انگار تازه داره نفس می‌کشه....

خلاصه این قسمت سلام. من امیر پورمند هستم و این قسمت نهم از ایستگاه هوش مصنوعیه. تو قسمت‌های قبل راجع به مدل‌های زبانی بزرگ حرف‌هایی زدیم ولی هرگز نگفتم که مدل زبانی چیه و چطوری درست شده. تو این قسمت می‌خوام راجع به این صحبت کنم. واقعاً هم نمی‌خوام بحث تئوری کنم. می‌خوام راجع به این‌ها صحبت کنم که وقتی قسمت‌های بعد راجع به نقاط ضعف و محدویت‌های مدل‌های زبانی صحبت کردم، یه ایده‌ای داشته باشید که چرا این نقاط ضعف بوجود اومدند یا حتی اینطوری خودتون می‌تونید راجع به کاربردهای این مدل‌ها تو صنعت خودتون بهتر فکر کنید....

این پست مثل بقیه چیزهایی که می‌نویسم نظر شخصی منه منتهی کمی رادیکال‌تر و صریح‌تر. الان که دوباره می‌خونم چندان منسجم نیست و ساختار درست درمونی هم نداره. شما هم مجبور نیستید بخونید و می‌تونید همین‌ الان صفحه رو ببندید و برید دنبال کارتون. بریم سر اصل مطلب. نمی‌دونم این بیماری حساب میشه یا نه. حتی نمی‌دونم در آینده این‌طور باشم یا نباشم. هیچ اصراری هم بر روی «درستی» حرف‌هام ندارم چون همش اعتقادات منه....

خلاصه این قسمت تو این قسمت می‌خوام راجع به نکاتی در مورد به کارگیری مدل‌های زبانی بزرگ وجود داره، صحبت کنم و تجربیات خودم و مقالات و وبلاگ‌هایی که تو این زمینه خوندم رو می‌گم. به نظرم این قسمت، قسمت خاصی هست چون حتی اگر نخواهید بدونید که مدل های زبانی چطوری درست شدند و چه آینده‌ای براشون متصور میشه، می‌تونید این قسمت رو بصورت مستقل گوش بدید. کاربردش هم از این نظر هست که هر کسی تو هر شغلی می‌تونه کاربردهایی از مدل‌های زبانی بزرگ برای خودش پیدا کنه و لازمه که بدونه چطوری با مدل‌ها کار کنه که بتونه مناسب‌ترین خروجی رو ازشون بگیره....

چند وقت پیش، همین طوری داشتم تو اینترنت می‌گشتم به این مطلب برخوردم و بعد تو PDFای که صفحه‌کلید استاندارد فارسی رو تصویب کرده بودند، دیدم که علاوه بر Shift کلید Alt (Option در مک) هم برای تایپ کاراکترهای خاص کاربرد داره. دو تا تصویر بالا کاملاً مشخصه. کارکرد کلید شیفت رو همه می‌دونیم اما کلید Option یا Alt هم کارکردهای مفیدی داره. مثلاً من قبلاً هنگامی که تو فارسی به کاراکتر # (هشتگ) نیاز داشتم، اول صفحه کلید رو انگلیسی می‌کردم و بعد تایپش می‌کردم....