موفقیت

چند وقته به کمال‌گرایی فکر می‌کنم. می‌دونیم که در عین این که کمال‌گرایی افراطی چندان خوب نیست، کمال‌گرایی حداقلی مزایایی هم داره. (وگرنه چیزی که فقط مضر باشه، در چرخه تکامل به نابودی خواهد گرایید). اما آیا در عمل هم همین‌طوره؟ آیا کمال گرایی بیشتر به سمت عمل‌گرایی می‌ره یا بی‌عملی؟ به نظرم بخشی از کمال گرایی از این میاد که ما خروجی نهایی و چکش‌کاری شده کار بقیه رو می‌بینیم و انتظار داریم که بتونیم همون اول بهترش رو انجام بدیم!...