ماه آبان هم به پایان رسید و وقتشه که گزارش آبان رو منتشر کنم. این ۲۲مین گزارشی هست که منتشر می‌کنم. واقعیتش اولی که نوشتن این گزارش‌ها رو شروع کردم، فکر نمی‌کردم که بخوام و بتونم تا تقریباً دو سال این کار رو ادامه بدم؛ ولی شد و راضیم. ماه آبان برام ماه پر از شلوغی بود. به نظرم تو ماه‌های بعد سراغ فعالیت جدید نباید برم و قطعاً یکی دو تا از فعالیت‌های خارج برنامه‌ام رو هم باید کمتر کنم....
ماه مهر هم به انتهای خودش رسید و مثل همیشه پر از چالش و یادگیری بود اما این دفعه از جنس مثبت. دقیقاً پارسال همین مواقع بود که داشتم برای دوره آموزشی سربازی آماده می‌شدم. الحق و الانصاف که دوره عبثی بود و سرتاسر طراحی شده بود که وقت آدم تلف بشه. هر چی بود تموم شد. این ماه اکثراً روی مطالعه کتاب حول استراتژی و حل مسئله و این‌ها گذشت تا این که بصورت کاملاً اتفاقی با سیستم‌های مدیریت زندگی دیجیتال (و مدیریت دانش) آشنا شدم که جلوتر توضیح میدم....
ماه شهریور هم با تمام داستان‌های خودش به اتمام رسید و وقت اینه که گزارشم رو منتشر کنم. قبل از اون بگم که این ماه کار چندانی نکردم و خداوند متعال با روحیات کمی سادیستیک که داره، دوست داشت باهام بازی کنه ولی جدای از شوخی، این ماه کشفیات جالبی در مورد خودم کردم. از جمله این که من (و بعضی اعضای خانواده‌ام) زیاد آدم‌های نرمالی نیستیم و کله‌مون زیاد حرف می‌زنه و فکر می‌کنم این می‌تونه داستان‌ساز بشه....
این ماه، ماه بسیار پرتغییری برام بود و طرز فکرم راجع به غذا و رژیم غذایی به شدت عوض شد که جلوتر توضیح میدم. عملاً این ماه بزرگترین تغییرم همین مسئله بوده. چند روز هم پیش یکی از دوستانم تو شریف (پارسا حقیقی) که اتفاقاً از بچه‌های متممی هم بود، تو یک تصادف از بین ما رفت و برام شوکه کننده بود. خیلی دلم براش سوخت. یه سال بعد من وارد دانشگاه شدو تو آزمایشگاه با هم صحبت می‌کردیم....
ماه تیر هم به آخر خودش رسید و طبق قراری که با خودم گذاشتم، گزارش توسعه فردی این ماهم رو منتشر می‌کنم. در کل ماه خوبی بود و ازش راضی بودم. بعد سال‌ها هم حال و هوای محرم یزد رو تجربه کردم. یزد تو نیمه شعبان و محرم حال و هوای جالبی داره؛ خصوصاً که غذاهایی مثل «آش گندم» رو بیشتر تو همین ایام میشه پیدا کرد و ظاهراً تو شهرهای دیگه غذایی به این شکل ندارند (البته تو تهران یه سری غرفه اصطلاحاً یزدی داشتیم که می‌گفتند آش گندم می‌فروشند اما بعید می‌دونم هیچ وقت آش گندم خورده باشند - چه برسه به این که بپزند)....
به آخر ماه خرداد رسیدیم و وقت این شده که گزارش توسعه فردی این ماه رو منتشر کنم. اگر بخوام خیلی خلاصه راجع به خودم و احوالاتم بگم، از نتیجه تصمیم برگشت به یزد خیلی راضیم و واقعیتش اصلاً فکرشو نمی‌کردم انقدر بتونم خوب به کارهام برسم و اهدافم رو پیگیری کنم (و در عین حال ول هم نچرخم). عجیب‌تر این که کله‌ام خیلی کار می‌کنه و زیاد حرف می‌زنه. انگار تازه داره نفس می‌کشه....
ماه اردیبهشت هم به پایان رسید و وقت اینه که گزارش توسعه مهارتی این ماه رو ارائه بدم. فعلاً اوضاع مرتبه و به طرز عجیبی نسبت به تهران از همه ابعاد بهتر شده. هم بیشتر و مفیدتر برای کار وقت می‌گذارم. هم خانواده‌ام رو بیشتر می‌بینم. هم مطالعه بیشتر می‌کنم و هم تفریح بیشتری دارم! قاعدتاً باید این وقت از جایی کم‌شده باشه و فکر می‌کنم اون بخش ترافیک و حاشیه‌های زندگی در تهرانه....
ماه فروردین هم به آخر رسید و طبق قرارم با خودم، گزارش این ماه رو منتشر می‌کنم. در کل ماه خیلی خوبی بود و با این که نصف ماه درگیر اسباب‌کشی و تعمیر خونه و کارهای جانبی بودم، برام رضایت‌بخش بود. البته از نظر زمانی تفاوت چندانی نکرده و باز هم وقت نمی‌کنم به بعضی‌ها ایمیل‌ها و پیام‌هایی که می‌گیرم جواب بدم یا کار عجیب غریبی بکنم ولی همین که درگیر ترافیک نیستم برام خوبه....
داریم کم‌کم به آخر سال نزدیک می‌شیم و موعدش رسیده که گزارش توسعه فردی این ماه رو منتشر کنم. صادقانه بگم این ماه از نظر توسعه فردی چندان کار خاصی نکردم و بیشتر فهمیدم کجاها ضعف جدی دارم. متمم همون روزهای اول ماه بود که پروژه مدل ذهنی متمم رو انجام دادم. اتفاقاً راجع به مدل ذهنی محمدرضا شعبانعلی نوشتم. کمی هم راجع به تصمیم‌گیری مطالعه کردم. مصاحبه‌های کاری بالاخره صبح پنج‌شنبه (تقریباً میشه گفت بدترین وقت برای پست گذاشتن در لینکداین)، پست Open to work گذاشتم....
به سبک چند وقت گذشته، گزارش توسعه فردی ماهانه‌ام رو منتشر می‌کنم. متمم تو متمم بیشتر درس‌های مسیر شغلی رو دنبال کردم. این مطالب علی‌الخصوص الان که در حال تغییر کار هستم برام مهم خواهد بود؛ چون به احتمال بسیار زیاد شغل بعدیم تا حد زیادی با کار الانم متفاوت خواهد بود (حتی اگر پوزیشن شغلی‌ام همچنان ML Engineer باشه). این ذات کارکردن تو حوزه هوشه و چندان نمیشه کاریش کرد....