ماه آذر. بالاخره بعد از چندین سال، یه بارون درست حسابی تو یزد اومد. همین چند روز پیش بود. پیشبینی شده بود که برف هم میاد و ظاهراً تو شهرهای اطراف اومده. ولی تو خود یزد انقدر نیومد. سرمای یزد خشکه و استخوانسوز. من رو یاد دوران راهنمایی و دبیرستان میاندازه. یادمه بچه که بودم، هوا خیلی سردتر بود. مدارس هم به این سادگیها تعطیل نمیشد و برف جزئی از زندگی بود. ...
آبان ماه هم تموم شد و فرصتی هست که برگردم و ماه گذشته رو مرور کنم. این ماه خیلی بیشتر با بقیه تعامل داشتم. حداقل از مهر که خیلی بهتر بود. کتابها عمدتاً مشغول مطالعه دو کتاب (+ یک داستان) هستم. مانایی اثر پیتر عطیه پرورش کودکانی با هوش هیجانی بالا اثر جان گاتمن پنج داستان جلال آل احمد از پیتر عطیه خیلی خوشم اومده. نحوه استدلال کردنش همون طوریه که من میپسندم. به داده بسیار وفاداره و دقیق حرف میزنه. راستش قبل از این که کتابش رو شروع کنم، میخواستم ورزش رو کم کم کنار بگذارم. حوصله نداشتم. به نظرم فیک بود. ...
فصل تابستون هم بالاخره تموم شد و کمکم دوران سرما میرسه. هر ماه تقویم خورشیدی (بر خلاف تقویم قمری که هیچ چیز خاصی رو نشون نمیده) حال و هوای خاصی با خودش میاره. مهر هوا خیلی خوبه. این تقسیمبندی سال به ۱۲ ماه هم جالبه. اتفاقاً چند روز پیش داشتم فکر میکردم که چی شده که ثانیه و دقیقه رو مبنای ۶۰ حساب میکنیم ولی هر روز رو ۲۴ ساعت میگیریم. هر ماه ۳۰ روز داره و هر سال ۱۲ ماه. و فهمیدم که در طول زمان اجدادمون (بابلیها، مصریها، رومیها) مبناهای متفاوتی رایج بوده و شتر گاو پلنگ الان ناخواسته و در طول زمان شکل گرفته. ...
تابستان ۱۴۰۴ هم تموم شد و وارد فصل پاییز شدیم. بهار و پاییز فصلهای دوستداشتنیتری هستند. هوا معتدل و مناسبه. خصوصاً فصل پاییز با شروع مدارس و دانشگاهها، برای مسافرت عالیه. اینه که احتمالاً تو این ماه یا ماه بعد یه مسافرت کوتاه هم برم. در کل به نظرم ماه بدی نبود. هر چند برای سربازی اعصابم رو خرد کردن ولی در کل اوکی بود. باغ دیجیتال بعد از نوشتن گزارش ماه قبل، به Digital Garden علاقمند شدم. وبلاگهایی مثل زیر برام جرقه این ایده رو زدند که چرا من چیزی مثل اون نداشته باشم؟ ...
مرداد امسال هم به انتهای خودش رسید و وقتش هست یه بازنگری تو این ماهم داشته باشم. در مجموع به نظرم ماه خوبی بود و راضی بودم ازش. از گزارش توسعه فردی خودم ناراضی نیستم. اما اخیراً گزارشهای توسعه فردی آقای حسین فردمحمدی رو هم دیدم و واقعاً یه لول دیگه بود. اگر بتونم اون سبک رو کمکم وارد کنم، احتمالاً جالب میشه. اون مدل گزارشنویسی یک نظم پولادین نیاز داره و به نظر خودم انقدرها هم منظم نیستم. ...
ماه تیر هم به انتهای خودش رسید. در کل خیلی ماه خوبی نبود و تا اومدم بعد از جنگ خودم رو جمع و جور کنم طول کشید و البته هنوز هم مثل قبل نشده. شاید انتظار این که در شرایط فعلی هم بتونیم مثل قبل کار کنیم، غیرواقع بینانه باشه. ولی در کل سعیم بر اینه که امیدوار بمونم که زندگی رو فقط با امید میشه ادامه داد. خبر خیلی خوب و مهمی هم بهم رسیده که احتمالاً چند ماه دیگه که مطمئنتر بشم، اینجا هم بگم. ...
الان که دارم گزارش رو مینویسم، مطمئن نیستم چند ساعت دیگه هم اینترنت داشته باشم یا نه. نفسهای آخرش رو داره میکشه. علاوه بر اینها سایتهای من روی کلودفلر هاست میشن و کلاً با دامنههای ir به مشکل خورده (یه جورایی نه داخلی حساب میشه نه خارجی) و فکر نکنم کسی بتونه گزارش رو به این زودیها ببینه! این ماه گزارشم دو بخش داره: قبل از جنگ و بعد از جنگ. ...
دومین ماه سال ۱۴۰۴ هم تموم شد. در مجموع حس خوبی از این ماه ندارم. به نظرم ماه بیفایدهای بود. تو این ماه اکثراً تمرکز نداشتم و بسیار کم نوشتم. چه روزانه و چه هفتگی. کلاً فهمیدم وقتهایی که کم مینویسم و کم با خودم خلوت میکنم ذهنم آروم نمیشه. کلاً به نظرم میاد تو عصر جدید، «مصرف محتوا» به خودی خود نه تنها ارزش نداره؛ بلکه حواس آدم رو پرت میکنه. مصرف هدفمند محتوا هست که مفیده و تنها راه هدفمند کردنش، نوشتن و فکر کردن به خودمون هست. ...
اولین ماه سال هم به پایان رسید و وقتش رسیده که نگاهی به عقب بندازم و ببینم که این ماه چه کردم. آخر هر ماه انگار پرونده اعمالم رو میسازم و میرم جاهای مختلف رو نگاه میکنم ببینم چه کردم. در کل فصل بهار و خصوصاً فروردین رو دوست دارم. اینجا دو تا ماه فروردین و مهر هوا خوبه. تابستون زیادی گرمه و زمستون بیش از حد سوزناک. در مجموع نسبت به این ماه حس خوبی دارم و راضیم. همین مگه کافی نیست؟ ...
سلام. اول اجازه بدید سال نو رو تبریک بگم. یک زمانی هیچ مراسمی رو دوست نداشتم؛ اما الان فکر میکنم بعضی مناسبتها مثل عید نوروز وجود داشتنشون مفیده وگرنه همه روزهامون مثل هم میشه. این ماه اکثراً درگیر فرآیند آنبوردینگ و آشنایی با سیستمهای شرکت بودم. کمی هم درگیر پروژه سربازی و حاشیههای اون. بخشیش هم درگیر افطاریهای ماه رمضان. خانواده سمت مادریام، همه میخوان افطاری بدن. اینطور چیزها بیش از حد که میشه، تأکید اصلی میره بر روی «خوردن». بعد هم همدیگرو فراموش میکنیم تا سال بعد. ...