گاه‌نوشته‌های امیر پورمند

این متن با الهام از دکتر محسن رنانی نوشته شده. ایشون هم بیوگرافی خودشون رو با همین تیتر منتشر کردند (+). گفتم شاید نوشتن بیوگرافی به این شکل بهتر و قشنگ‌تر باشه. اینه که منم می‌نویسم. در ضمن وبلاگ ایشون متأسفانه بسته شده و به سایت Archive.org رفرنس دادم. علت مکتوب‌کردن اینها، مشاهده تصمیم‌های زندگیم هست. این که سلسله مراتب ارزشیم رو بهتر بفهمم. شاید برای دوران کودکی و نوجوانی زیاد معنا پیدا نکنه اما ممکنه مرورش یه سری نکات رو بهم یادآوری کنه. ...

مرداد امسال هم به انتهای خودش رسید و وقتش هست یه بازنگری تو این ماهم داشته باشم. در مجموع به نظرم ماه خوبی بود و راضی بودم ازش. از گزارش توسعه فردی خودم ناراضی نیستم. اما اخیراً گزارش‌های توسعه فردی آقای حسین فردمحمدی رو هم دیدم و واقعاً یه لول دیگه بود. اگر بتونم اون سبک رو کم‌کم وارد کنم، احتمالاً جالب میشه. اون مدل گزارش‌نویسی یک نظم پولادین نیاز داره و به نظر خودم انقدرها هم منظم نیستم. ...

ماه تیر هم به انتهای خودش رسید. در کل خیلی ماه خوبی نبود و تا اومدم بعد از جنگ خودم رو جمع و جور کنم طول کشید و البته هنوز هم مثل قبل نشده. شاید انتظار این که در شرایط فعلی هم بتونیم مثل قبل کار کنیم، غیرواقع بینانه باشه. ولی در کل سعیم بر اینه که امیدوار بمونم که زندگی رو فقط با امید میشه ادامه داد. خبر خیلی خوب و مهمی هم بهم رسیده که احتمالاً چند ماه دیگه که مطمئن‌تر بشم، اینجا هم بگم. ...

الان که دارم گزارش رو می‌نویسم، مطمئن نیستم چند ساعت دیگه هم اینترنت داشته باشم یا نه. نفس‌های آخرش رو داره می‌کشه. علاوه بر اینها سایت‌های من روی کلودفلر هاست میشن و کلاً با دامنه‌های ir به مشکل خورده (یه جورایی نه داخلی حساب میشه نه خارجی) و فکر نکنم کسی بتونه گزارش رو به این زودی‌ها ببینه! این ماه گزارشم دو بخش داره: قبل از جنگ و بعد از جنگ. ...

سلام. وقت شما بخیر. بعد از تأخیر زیاد دوباره اومدیم با هم راجع به خاندان‌های یادگیری ماشین صحبت کنیم. امیر پورمند هستم و این قسمت ۲۲ام از ایستگاه هوش مصنوعی هست. امروز می‌خوایم به یکی از مهم‌ترین چالش‌های یادگیری ماشین بپردازیم. مسئله اینه که چطوری می‌تونیم مطمئن باشیم که چیزی که قبلاً جواب داده الان هم جواب میده؟ این سؤال اولین بار در قرن ۱۸ توسط آقای هیوم مطرح شد و همه چیز از تصمیم‌های روزانه‌مون تا برنامه‌های کامپیوتری پیچیده رو تحت تأثیر خودش قرار میده. نویسنده میگه که: «هر الگوریتم یادگیری تلاشی برای پاسخ به این سؤال هست». ...

دومین ماه سال ۱۴۰۴ هم تموم شد. در مجموع حس خوبی از این ماه ندارم. به نظرم ماه بی‌فایده‌ای بود. تو این ماه اکثراً تمرکز نداشتم و بسیار کم نوشتم. چه روزانه و چه هفتگی. کلاً فهمیدم وقت‌هایی که کم می‌نویسم و کم با خودم خلوت می‌کنم ذهنم آروم نمیشه. کلاً به نظرم میاد تو عصر جدید، «مصرف محتوا» به خودی خود نه تنها ارزش نداره؛ بلکه حواس آدم رو پرت می‌کنه. مصرف هدفمند محتوا هست که مفیده و تنها راه هدفمند کردنش، نوشتن و فکر کردن به خودمون هست. ...

تو این قسمت با سید محمدجواد فیض آبادی ثانی راجع به تفاوت‌های صنعت و اکادمیک و البته مدل‌های زبانی صحبت کردم. محمدجواد دانشجوی دکتری هوش مصنوعی دانشگاه صنعتی شریف هست و قبلاً هم تیم لید بخش دیتاساینس تپسل بوده. تو این گفتگو با هم دیگه راجع به تفاوت‌های زندگی در دانشگاه و صنعت صحبت می‌کنیم و قاعدتاً راجع به این که دکترا بخونیم یا خیر. در انتها هم با توجه به این که محمدجواد تز دکتراش در ارتباط با مدل‌های زبانی بزرگ هست، یه کم راجع به این مدل‌ها گپ می‌زنیم. من از گفتگو با سید لذت بردم. امیدوارم شما هم ببرید. ...

اولین ماه سال هم به پایان رسید و وقتش رسیده که نگاهی به عقب بندازم و ببینم که این ماه چه کردم. آخر هر ماه انگار پرونده اعمالم رو می‌سازم و میرم جاهای مختلف رو نگاه می‌کنم ببینم چه کردم. در کل فصل بهار و خصوصاً فروردین رو دوست دارم. اینجا دو تا ماه فروردین و مهر هوا خوبه. تابستون زیادی گرمه و زمستون بیش از حد سوزناک. در مجموع نسبت به این ماه حس خوبی دارم و راضیم. همین مگه کافی نیست؟ ...

سلام. امیر پورمند هستم و با قسمت بیستم از ایستگاه هوش مصنوعی در خدمتتون هستم. تو دو قسمت قبلی، دو بخش از کتاب الگوریتم اصلی رو بازخوانی کردیم. خلاصه این که یادگیری ماشین یک الگوریتم یادگیرنده داره. الگوریتم یادگیرنده، داده ورودی و داده خروجی رو می‌گیره و الگوریتمی خروجی میده که اون کار رو انجام بده. مثلاً برای تشخیص اسپم، ورودی میشه ایمیل‌ها و خروجی میشه اون‌هایی که اسپم هستند. حالا اینها رو به الگوریتم یادگیرنده می‌دیم و خروجیش میشه یه الگوریتم تشخیص اسپم. ...

چند روز پیش یکی از مخاطبین وبلاگ، بهم ایمیل دادند و سؤالی پرسیدند: سلام و عرض ادب. جناب مهندس من توی دوراهی دانشگاه یا صنعت مانده ام ممنون میشم اگر توضیحاتی بگیرم. و واقعا سوال هست برام که ایا کسی ک از طریق صنعت وارد رشته ی هوش می شود می تواند با مطالعات شخصی اش از نظر توانمندی برابر کسی باشد که در دانشگاه خوبی تحصیل کرده است ؟ ممنون میشم توی این مورد راهنماییم کنید …. الان حدودا یه ساله دیگه دارم برای کارشناسی خودخوان بودن یه سری مزیت ها دارد و البته خب درکنارش معایبی مثلا نبودن در هیچ جامعه ی علمی … من چون می خواستم عملکرد خوبی تو تحصیل داشته باشم سرکار نرفتم (تقریبا تو این مورد تک بعدی ام متاسفانه یا درس می خونم یا کار می کنم ) اما الان با توجه به سنم که ۲۶ ساله شدم و این که یکم مردد شدم به این دلایل سیستم دانشگاهی می تواند تایم بیشتری بگیرد (خود فرایند تمام شدن کارشناسی امادگی ارشدو خود ارشد حتی .و پایان نامه وغیره ک ممکن است شاید در جهت صنعت هم نباشد ) ولیکن یه سری شرکت ها حتی توی حوزه ی هوش مدرک براشون مهمه و حتی این ک مدرک از کدام دانشگاه هست به عنوان دانشجوی پیام نور خیلی جاها فکر می کنم چیز خاصی بهم اضافه نشده و تمام این موارد رو به صورت عملی شاید سریعتر و بهتر یاد می گرفتم ولی در پایان واقعا مرددم ک کلا تحصیل از طریق دانشگاه رو بذارم کنار و مستقیم برم و مباحثی ک در صنعت کاربرد دارد رو پیش ببرم پاسخ شما رو واقعا نیاز دارم بشنوم و در پایان ممنونم بابت لطفی ک برای راهنمایی بهم می کنید ...